Przede wszystkim, aby zostać adwokatem należy skończyć pięcioletnie jednolite studia na kierunku prawo. Później trzeba zdać egzamin na aplikację adwokacką. Jest to egzamin państwowy, odbywa się równocześnie w całym kraju w specjalnych komisjach wyznaczonych wcześniej przez Ministra Sprawiedliwości. Składa się on z pytań testowych jednokrotnego wyboru. Aby dostać się na aplikację należy osiągnąć z góry określony pułap punktów.
Sama aplikacja trwa 3 lata. W tym czasie nad aplikantem czuwa jeden prawnik (tzw. patron), który przez ten czas szkoli kandydata. Opiekuna można znaleźć samodzielnie lub wyznacza go Okręgowa Rada Adwokacka. Zazwyczaj adwokat spotyka się ze swoim aplikantem 2-3 razy tygodniowo na kilka godzin. Nie ma obowiązku wypłacania wynagrodzenia osobie odbywajacej aplikację adwokacką. Często jednak po zakończonej aplikacji – studenci znajdują zatrudnienie w danej kancelarii.
Aplikant przez kilka miesięcy odbywa szkolenie w Sądzie i Prokuraturze. Zajęcie dydaktyczne zwykle odbywają się raz w tygodniu, w wyznaczonym wcześniej dniu. Rok kończy się kolokwium pisemnym, które obowiązkowo trzeba zdać. Przysługuje w tym przypadku tylko jeden termin poprawkowy.
Po zakończeniu aplikacji należy zdać jeszcze jeden egzamin państwowy zawodowy. Trwa on aż 4 dni i składa się z 5 części. Dopiero zaliczenie go z wynikiem pozytywnym i wpis na listę adwokatów uprawnia do wykonywania zawodu prawnika.
Prawnicy w kancelarii to: adwokaci, radcowie prawni, aplikanci, absolwenci studiów prawniczych. Często ich doświadczenie, staż – czyli pozycję – rozróżnia się poprzez podział na „starszych prawników”, „prawników”, „młodszych prawników”. Często używa się również angielskiego słowa „associate” (senior associate, associate, junior associate) – oznaczającego współpracownika.
Szczególną rolę w tej grupie pełnią aplikanci – absolwenci studiów prawniczych, którzy dostali się na aplikację. To swego rodzaju czeladnicy, uczniowie o potwierdzonym poziomie wtajemniczenia, którzy stopniowo rozwijają swoje umiejętności zawodowe, by stać się w pełni samodzielnymi prawnikami. Aplikanci mogą zastępować radców prawnych i adwokatów w określonym zakresie. Wraz ze wzrostem efektywności wykonywanej przez nich pracy rośnie ich pozycja w kancelarii.
Aplikanci radcowscy, zgodnie z ustawą o radcach prawnych, po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej mogą zastępować radcę prawnego przed sądami rejonowymi, organami ścigania i organami administracji publicznej. Po upływie roku i sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej aplikanci radcowscy mogą zastępować radcę prawnego także przed innymi sądami, z wyjątkiem Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego. Aplikanci radcowscy mogą również sporządzać i podpisywać pisma procesowe związane z występowaniem radcy prawnego przed sądami, organami ścigania i organami administracji publicznej – z wyraźnego upoważnienia radcy prawnego – z wyłączeniem apelacji, skargi kasacyjnej i skargi konstytucyjnej.
Prawnicy kancelarii to osoby, które pod nadzorem wspólników wykonują właściwą pracę nad zleconymi przez klientów sprawami. Praca często organizowana jest w zespołach, których struktura i hierarchia budowana jest z uwzględnieniem pozycji (staż, doświadczenie, uprawnienia).
To, co do zasady, najbardziej liczna grupa w kancelarii. To z nimi jako praktykant spędzisz najwięcej czasu.