Komornik Porady prawne

Jak zostać komornikiem sądowym?

Comment(1)

Komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny działający przy sądzie rejonowym, który co do zasady rozstrzyga o roszczeniach cywilnych w drodze przymusu egzekucyjnego. Wykonuje też inne czynności, m.in. przeprowadza spis inwentarza i sporządza protokół stanu faktycznego przed wszczęciem procesu sądowego albo przed wydaniem orzeczenia.

Tryb powoływania i odwoływania komorników sądowych jest regulowany ustawą o komornikach sądowych i egzekucji. Nie każda osoba jednak może zostać komornikiem i nie zmieni tego nawet deregulacja zawodów. Zgodnie z ustawą o komornikach sądowych i egzekucji na stanowisko komornika może zostać powołana tylko osoba, która posiada polskie obywatelstwo, ukończyła 26 lat, ma pełną zdolność do czynności prawnych i ma nieposzlakowaną opinię. Kandydat nie może być również karany za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe ani być podejrzany o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego.

Przede wszystkim jednak kandydat na komornika musi ukończyć wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskać tytuł magistra prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Polsce. Następnym krokiem jest odbycie aplikacji komorniczej i zdanie egzaminu komorniczego. Później należy przepracować co najmniej 2 lata w charakterze asesora komorniczego. Istnieją alternatywne możliwości uzyskania powołania. Od wymagań tych zwolnieni są bowiem sędziowie, prokuratorzy, adwokaci, radcowie prawni, notariusze oraz osoby, które ukończyły aplikację sądową, prokuratorską, adwokacką, radcowską lub notarialną, a także osoby posiadające stopień naukowy doktora nauk prawnych.

Przed osobami, które chcą zostać komornikami, stawiane są następujące wymagania:

  • należy posiadać obywatelstwo polskie
  • mieć pełną zdolność do czynności prawnych
  • należy posiadać nieposzlakowaną opinię
  • mieć ukończone 26 lat
  • nie można być karanym za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe
  • nie można być podejrzanym o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe
  • należy ukończyć wyższe studia prawnicze lub administracyjne w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskać tytuł magistra prawa lub ukończyć zagraniczne studia prawnicze uznawane w kraju
  • być zdolnym ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków komornika
  • należy odbyć aplikację komorniczą zakończoną egzaminem komorniczym
  • należy przepracować w charakterze asesora komorniczego co najmniej 2 lata

Chcąc przystąpić do obowiązkowej aplikacji komorniczej należy w pierwszej kolejności zdać egzamin konkursowy. Egzamin organizowany jest co roku, natomiast nabór na samą aplikację komorniczą odbywa się co 2 lata. Chcąc przystąpić do egzaminu należy złożyć następujące dokumenty:

  • zgłoszenie o przystąpienie do egzaminu konkursowego
  • dwa odpisy wypełnionych formularzy zgłoszenia o przystąpieniu do egzaminu konkursowego na aplikację komorniczą
  • odpis aktu urodzenia
  • życiorys
  • zaświadczenie o stanie zdrowia
  • dokumenty potwierdzające ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznawanych w kraju
  • zaświadczenie o niekaralności
  • dowód uiszczenia opłaty egzaminacyjnej
  • dwa zdjęcia

Egzamin konkursowy ma formę testu, który zawiera 150 pytań z zakresu różnych dziedzin prawa (prawo cywilne, administracyjne, konstytucyjne, finansowe, spółek handlowych itd.) oraz ustroju sądów i samorządu komorniczego. Warunkiem pozytywnego złożenia egzaminu jest udzielenie poprawnej odpowiedzi na co najmniej 90 pytań. Koszt egzaminu w 2009 roku wynosił 638 zł.

Od dnia ogłoszenia wyników egzaminu kandydaci na aplikantów mają dwa lata aby ubiegać się o wpis na listę aplikantów.

Aplikacja komornicza trwa łącznie dwa lata i odbywa się u wybranego komornika-patrona.

Ubiegając się o przyjęcie do pracy w charakterze aplikanta należy najpierw odbyć półroczną praktykę w danej kancelarii, a następnie złożyć w niej następujące dokumenty:

  • wniosek o zatrudnienie w charakterze aplikanta komorniczego
  • podanie o przyjęcie do pracy w charakterze aplikanta
  • kwestionariusz osobowy
  • życiorys
  • zaświadczenie o niekaralności
  • odpis dyplomu ukończenia studiów wyższych
  • świadectwo lekarskie
  • ewentualnie świadectwo pracy w przypadku wcześniejszego zatrudnienia

Po zatrudnieniu zainteresowanego w kancelarii komorniczej, zostaje on wpisany przez Radę Izby Komorniczej na listę aplikantów komorniczych. Szkolenie ma formę zajęć teoretycznych oraz praktycznych i ma na celu przygotowanie aplikanta do samodzielnej pracy w zawodzie komornika.

Po zakończeniu kształcenia, aplikanci przystępują do egzaminu komorniczego. Składa się on z części pisemnej, która trwa 6 godzin i polega na opracowaniu tematów z zakresu czynności egzekucyjnych oraz części ustnej, sprawdzającej wiedzę z zakresu prawa, ustroju sądów powszechnych, przepisów egzekucji sądowej i wykonywania czynności komorniczych.

Osoby, które zdadzą egzamin z wynikiem pozytywnym nie stają się jeszcze pełnoprawnymi komornikami. Najpierw muszą przepracować co najmniej 2 lata w charakterze asesora komorniczego. Dopiero wówczas mogą starać się o zatrudnienie na stanowisku komornika.

Artykuł 10 ustawy o komornikach sądowych stanowi, iż komornikiem, czyli funkcjonariuszem publicznym, działającym przy sądzie rejonowym i zajmującym egzekwowaniem rozstrzygnięć w zakresie roszczeń cywilnych przy użyciu przymusu, może zostać osoba, posiadająca obywatelstwo polskie, oraz pełną zdolność do czynności prawnych, mogąca pochwalić się nieposzlakowaną opinią, niekarana za przestępstwo (w tym również przestępstwo skarbowe), nie będąca osobą podejrzaną o przestępstwo ścigane w trybie publicznym, lub przestępstwo skarbowe, posiadająca dyplom ukończenia wyższych studiów prawniczych ukończonych na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, lub zagranicznych studiów w zakresie prawa uznawanych w Polsce, jak również posiadająca pełną zdolność fizyczną, oraz psychiczną pozwalającą na pełnienie obowiązków komorniczych.

Zdolność tę ustala lekarz specjalista w zakresie medycyny pracy. Ponadto koniecznym wymogiem jest również odbycie aplikacji komorniczej, oraz złożenie aplikacji komorniczej. Do tego konieczna jest również przynajmniej dwuletnia praktyka na stanowisku asesora komorniczego. Kandydat musi mieć ponadto ukończone 26 lat. Wszystkie powyższe warunki muszą być spełnione łącznie, co oznacza, że niespełnienie jednego z nich z miejsca dyskwalifikuje kandydata.

Jak zatem widać, nie każdy może zostać komornikiem, zaś droga dla kandydatów na przyszłych komorników nie jest bynajmniej usłana różami. Deregulacja zawodów nie dosięgła ( i zapewne nieprędko dosięgnie, o ile w ogóle) zawodu komornika. Jest to, podobnie, jak większość zawodów prawniczych, zawód cieszący się społecznym prestiżem.

Przykłady komorników i kancelarii komorniczych:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym
Gdańsk – Południe w Gdańsku
Piotr Majdziński
Ul. Świętojańska 37/38 m. 3
80 – 840 GdańskTel. 58 322 31 48
Fax. 58 322 31 48 wew. 21

 

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy
Marcin Leśniak Kancelaria Komornicza w Krakowie

Adres: 31-215 Kraków, ul. Żabiniec 66 LU 5

Telefon/fax: 12 414 01 31

 

Komornik Sochaczew – www.komorniksochaczew.pl

Przemysław Kosyra

Kancelaria Komornicza
ul. 1 Maja 24 lok.11
96-500 Sochaczew

telefon: (46) 811 16 76
fax: (46) 811 16 76

 

KOMORNIK SĄDOWY przy Sądzie Rejonowym w Radomiu
Jarosław Kiełbasiński
Kancelaria Komornicza
ul. Koszarowa 1 lok.3
26-600 Radom
tel.: 48 362 51 68
fax: 48 362 51 68

Branża prawnicza

Fakt istnienia konkurencji na rynku usług prawnych nie oznacza, że nie można osiągnąć na nim sukcesu. Rynek ten jest, nadal daleki od nasycenia i cały czas wykazuje znaczny potencjał rozwojowy. Prawnicy powinni jednakże wypracować rozwiązania, które pomogą im w jego optymalnym zagospodarowaniu. Pierwszym krokiem powinna być próba znalezienia przez prawników odpowiedzi na następujące pytania: 1) jaka jest moja pozycja konkurencyjna i w jaki sposób chciałbym budować przewagę konkurencyjną?; 2) co mógłbym zaoferować klientowi i czy potrafię sprostać jego oczekiwaniom? To właśnie drugie pytanie, stawiające w centrum uwagi klienta, jest kluczowe. Obserwacja rynku usług prawnych pozwala jednak stwierdzić, że nie zawsze taką strategię przyjmuje większość prawników.

Prawnicy są coraz częściej zmuszeni do konkurowania o nabywców, a co za tym idzie – rośnie ich zainteresowanie możliwościami uzyskania i utrzymania przewagi konkurencyjnej na rynku. W Polsce zauważalny jest deficyt naukowych opracowań poświęconych usługom prawnym. W ciągu ostatnich dziesięciu lat zauważyć można wzrost zainteresowania praktyków szeroko pojętym zarządzaniem kancelarią prawną, jednakże wspomniane wyżej kwestie podejmowane są rzadko albo też wybiórczo w opracowaniach podbudowanych teoretycznie, co sprawia, że praktycy metodą „prób i błędów” starają się rozwiązywać pojawiające się przed nimi problemy dotyczące zarządzania kancelarią. Świadczy to o niewykorzystanym potencjale badawczym tej tematyki.

Fakt istnienia konkurencji na rynku usług prawnych nie oznacza, że nie można osiągnąć na nim sukcesu. Rynek ten jest, nadal daleki od nasycenia i cały czas wykazuje znaczny potencjał rozwojowy. Prawnicy powinni jednakże wypracować rozwiązania, które pomogą im w jego optymalnym zagospodarowaniu. Pierwszym krokiem powinna być próba znalezienia przez prawników odpowiedzi na następujące pytania: 1) jaka jest moja pozycja konkurencyjna i w jaki sposób chciałbym budować przewagę konkurencyjną?; 2) co mógłbym zaoferować klientowi i czy potrafię sprostać jego oczekiwaniom? To właśnie drugie pytanie, stawiające w centrum uwagi klienta, jest kluczowe. Obserwacja rynku usług prawnych pozwala jednak stwierdzić, że nie zawsze taką strategię przyjmuje większość prawników.

Prawnicy są coraz częściej zmuszeni do konkurowania o nabywców, a co za tym idzie – rośnie ich zainteresowanie możliwościami uzyskania i utrzymania przewagi konkurencyjnej na rynku. W Polsce zauważalny jest deficyt naukowych opracowań poświęconych usługom prawnym. W ciągu ostatnich dziesięciu lat zauważyć można wzrost zainteresowania praktyków szeroko pojętym zarządzaniem kancelarią prawną, jednakże wspomniane wyżej kwestie podejmowane są rzadko albo też wybiórczo w opracowaniach podbudowanych teoretycznie, co sprawia, że praktycy metodą „prób i błędów” starają się rozwiązywać pojawiające się przed nimi problemy dotyczące zarządzania kancelarią. Świadczy to o niewykorzystanym potencjale badawczym tej tematyki.

Na konkurencyjność rynku ogromny wpływ wywierają również czynniki ekonomiczne, dotyczące zarówno podaży, jak i popytu. Uwzględniając stronę podażową, można stwierdzić, że w wyniku otwarcia dostępu do zawodów prawniczych polski rynek usług prawnych w ostatnich latach znacząco się powiększył. W porównaniu z rokiem 2005 w Polsce obecnie usługi świadczy co najmniej dwa razy więcej adwokatów i radców prawnych (niewiele ponad 20 000 w 2005 r. i około 55 000 w 2016 r.). Przewiduje się również, że w kolejnych latach liczba prawników będzie systematycznie wzrastać. Zmiany ilościowe powodują wzrost konkurencji w tej branży. Dodatkowo swoją działalność intensywnie rozwijają doradcy prawni, a także osoby udzielające porad w Internecie. Prawnicy są zatem coraz częściej zmuszeni do konkurowania o nabywców, a co za tym idzie – rośnie ich zainteresowanie możliwościami uzyskania i utrzymania przewagi konkurencyjnej na rynku.

Wobec intensywnych zmian po stronie podażowej kluczowym zadaniem, przed którym stoją obecnie prawnicy w Polsce, jest pobudzanie popytu na usługi prawne. Jak na razie popyt ten jest na dość niskim poziomie i ma charakter mało stabilny i nierównomierny. Polacy mają słabo rozwiniętą świadomość prawną. Nie ufają prawnikom i nie odczuwają potrzeby korzystania z ich usług nawet w trudnych sytuacjach życiowych. Jednakże popyt na usługi prawne ma znaczny potencjał wzrostu. W tym celu prawnicy powinni go stymulować. Moim zdaniem najbardziej skutecznym stymulatorem jest stosowanie zasad marketingowego zarządzania procesem obsługi klienta oraz budowanie pozytywnego wizerunku prawnika jako profesjonalisty.

Podobne artykuły
Porady prawne Sędzia

Jak zostać sędzią?

Sędzia zajmuje się wydawaniem wyroków na podstawie przepisów prawa po zapoznaniu się z przedstawionymi dowodami, zeznaniami, aktami zebranymi w czasie śledztwa i rozprawy sądowej. Sędzia pracować może w sądzie rejonowym, okręgowym, apelacyjnym itd. Odpowiada jedynie przed konstytucją oraz ustawami, swój urząd pełni dożywotnio (nawet na emeryturze). Sędzia powinien być osobą uczciwą, bezstronną, rzetelną i odpowiedzialną. […]
Porady prawne

Jak się dostać na aplikację adwokacką?

Przede wszystkim, aby zostać adwokatem należy skończyć pięcioletnie jednolite studia na kierunku prawo. Później trzeba zdać egzamin na aplikację adwokacką. Jest to egzamin państwowy, odbywa się równocześnie w całym kraju w specjalnych komisjach wyznaczonych wcześniej przez Ministra Sprawiedliwości. Składa się on z pytań testowych jednokrotnego wyboru. Aby dostać się na aplikację należy osiągnąć z góry […]
Notariusz Porady prawne

Jak zostać notariuszem?

Notariusz jest osobą, której zadaniem jest opracowywanie aktów notarialnych i tworzenie ich projektów. Do jej obowiązków należy także tworzenie uwierzytelnionych odpisów dokumentów oraz przechowywanie depozytów. Notariusz wykonuje również wiele innych czynności, których celem jest nadawanie dokumentom ważności prawnej. Aby zostać notariuszem należy przede wszystkim ukończyć studia na kierunku prawo. Na mocy ustawy deregulacyjnej notariuszem może […]

One thought on “Jak zostać komornikiem sądowym?”

  1. Bardzo wyczerpujący artykuł, jeśli ktoś szuka informacji na temat aplikacji komorniczej, generalnie sama aplikacja jest jedną z krótszych, ale późniejsza praca jako komornik do łatwych i przyjemnych nie należy, więc warto dobrze przemyśleć tę decyzję. Ponadto koszt egzaminu obecnie wynosi ponad 800 zł.

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *