Notariusz jest osobą, której zadaniem jest opracowywanie aktów notarialnych i tworzenie ich projektów. Do jej obowiązków należy także tworzenie uwierzytelnionych odpisów dokumentów oraz przechowywanie depozytów. Notariusz wykonuje również wiele innych czynności, których celem jest nadawanie dokumentom ważności prawnej.
Aby zostać notariuszem należy przede wszystkim ukończyć studia na kierunku prawo. Na mocy ustawy deregulacyjnej notariuszem może zostać osoba, która ukończyła 3,5 letnią aplikację oraz asesurę notarialną, którą można przerwać na okres maksymalnie 1 roku. Musi ona sporządzić w tym czasie przynajmniej 70 projektów aktów notarialnych i minimum 14 projektów innych czynności. Na nauką aplikanta czuwa cały czas notariusz. Po zakończeniu aplikacji należy jeszcze zdać odpowiedni egzamin zawodowy.
Notariusz to zawód bardzo prestiżowy i dochodowy. Na wysokość zarobków wpływa m.in. doświadczenie. Wynagrodzenie uzależnione jest także od miejsca pracy. Im większa kancelaria, tym większe są zwykle zarobki. Można również założyć własną kancelarię, ale problemem na samym początku może być pozyskanie pierwszych klientów. Wysokość wynagrodzenia będzie rosła wraz z długością praktyki
Poziom zarobków notariusza jest determinowana przez tzw. taksę notarialną, która określa maksymalny poziom zarobków za wykonywanie określonych usług. Jej wartość zależy od wartości przedmiotu, który jest podstawą czynności notarialnej.
Prawnicy w kancelarii to: adwokaci, radcowie prawni, aplikanci, absolwenci studiów prawniczych. Często ich doświadczenie, staż – czyli pozycję – rozróżnia się poprzez podział na „starszych prawników”, „prawników”, „młodszych prawników”. Często używa się również angielskiego słowa „associate” (senior associate, associate, junior associate) – oznaczającego współpracownika.
Szczególną rolę w tej grupie pełnią aplikanci – absolwenci studiów prawniczych, którzy dostali się na aplikację. To swego rodzaju czeladnicy, uczniowie o potwierdzonym poziomie wtajemniczenia, którzy stopniowo rozwijają swoje umiejętności zawodowe, by stać się w pełni samodzielnymi prawnikami. Aplikanci mogą zastępować radców prawnych i adwokatów w określonym zakresie. Wraz ze wzrostem efektywności wykonywanej przez nich pracy rośnie ich pozycja w kancelarii.
Aplikanci radcowscy, zgodnie z ustawą o radcach prawnych, po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej mogą zastępować radcę prawnego przed sądami rejonowymi, organami ścigania i organami administracji publicznej. Po upływie roku i sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej aplikanci radcowscy mogą zastępować radcę prawnego także przed innymi sądami, z wyjątkiem Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego. Aplikanci radcowscy mogą również sporządzać i podpisywać pisma procesowe związane z występowaniem radcy prawnego przed sądami, organami ścigania i organami administracji publicznej – z wyraźnego upoważnienia radcy prawnego – z wyłączeniem apelacji, skargi kasacyjnej i skargi konstytucyjnej.
Prawnicy kancelarii to osoby, które pod nadzorem wspólników wykonują właściwą pracę nad zleconymi przez klientów sprawami. Praca często organizowana jest w zespołach, których struktura i hierarchia budowana jest z uwzględnieniem pozycji (staż, doświadczenie, uprawnienia).
To, co do zasady, najbardziej liczna grupa w kancelarii. To z nimi jako praktykant spędzisz najwięcej czasu.